artykuł hasłowy: zmarszczyć się, zmarczyć się (?) (cf. Zb-)
Szczegóły:
| Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
|---|---|
| Rodzaj | autosemantyczna |
| Numer | (4) ~ |
| Definicja | 'spłaszczywszy się pokryć się zmarszczkami, rugosum fieri': [o brzuchu] |
| Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
| Semantyka | |
| Przykład w transliteracji | Vsmerzila se iest w prosze dusza nasza, smarsczil se iest (Puł: smarszczil sze, JA XIV 491: szmarczyl szya, RRp XXIV 362: slaczyl szye) na zemi brzuch nasz (conglutinatus est in terra venter noster) |
| Przykład w transkrypcji | Uśmierzyła sie jest w prosze dusza nasza, smarszczył sie jest (Puł: smarszczył sie, JA XIV 491: zmarczył się, RRp XXIV 362: słączył sie) na ziemi brzuch nasz (conglutinatus est in terra venter noster) |
| Lokalizacja | Fl 43,27. |