artykuł hasłowy:  imieć, himieć, imieć się, jemieć, jmieć
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (3) ~ |
Definicja | 'mieć do rozporządzenia, habere, quod praesto sit': |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Toch uboky croleuich bil, ize ne ymal (non habet Mat 8, 20), gdeby suoiø glouø podklonil |
Przykład w transkrypcji | Toć ubogi krolewic był, iże nie imiał (non habet Mat 8, 20), gdzie by swoję głowę podkłonił |
Lokalizacja | Kśw cr 27, sim, ib. 29. |