artykuł hasłowy:  (iść) ić
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
Numer | (50) ~ |
Jednostka nieciągła | iść w zmowę |
Definicja | 'zawrzeć umowę, foedus inire': |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Pakliby nye chczal s tobø w smowø gycz (sin autem foedus inire noluerit), a pocznyeli boy s tobø, viboyvgesz ge |
Przykład w transkrypcji | Pakliby nie chciał z tobą w smowę jić (sin autem foedus inire noluerit), a pocznieli boj z tobą, wybojujesz je |
Lokalizacja | BZ Deut 20, 12. |