artykuł hasłowy:  odpuścić, otpuścić
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (2) 2. |
Definicja | 'pozwolić, permittere, sinere, concedere': |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Iacosmi przi tem bili, kedi Janek otpusczil pascz na swey dzedzine Pascowy 1391 |
Przykład w transkrypcji | Jakosmy przy tem byli, kiedy Janek otpuścił paść na swej dziedzinie Paszkowi 1391 |
Lokalizacja | HubeZb 63, sim. 1395 Leksz II nr 1757, 1405 Piek VI 265. |