artykuł hasłowy: odpuścić, otpuścić

Jednostki:
(1) 1. 'przebaczyć, darować winę, ignoscere, condonare, veniam dare, indulgere':
(2) 2. 'pozwolić, permittere, sinere, concedere':
(3) ~ 'użyczyć, praebere, largiri':
(4) 3. 'puścić, pozwolić odejść, dimittere, abire, sinere':
(5) 4. 'podarować, zrzec się pretensji, donare, condonare, iniuriae iure vindicandae renuntiare':
(6) ~
(7) 5. 'oszczędzić, mieć względy dla kogoś, pobłażać, parcere, reservare, ignoscere':
(8) 6. 'zgodzić się, żeby nie składano przysięgi, zwolnić od przysięgi, alicui gratiam iurisiurandi facere':
(9) 7. 'opuścić, destituere':

Szczegóły:

Typ	Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego
Rodzaj	autosemantyczna
Numer	(4) 3.
Definicja	'puścić, pozwolić odejść, dimittere, abire, sinere':
Gramatyka	czasownik lub forma czasownikowa
Semantyka	2.2.3.4. WYWIERANIE WPŁYWU 2.4.3. KONTAKTY SPOŁECZNE. ZDARZENIA. OBYCZAJE
Przykład w transliteracji	Barzo myø pylno za to prosyl, abi mogl gydz do Betlema, rzekøcz: Otpuscz myø (dimitte me), bocz gest slawna obyetna offyera w mem myescye
Przykład w transkrypcji	Bar-zo mię pilno za to prosił, aby mogł jić do Betlema, rzekąc: Otpuść mię (dimitte me), boć jest sławna obietna oﬁera w mem mieście
Lokalizacja	BZ I Reg 20, 29.