zacząć |
'oddać się modlitwie, zacząć się modlić, ad adorationem se convertere, orare coepisse': |
'zacząć jakieś działanie, wziąć się do czegoś, inchoare, arripere': |
zająć się 'zacząć się palić, zapłonąć (tu przenośnie), inardescere': [zająć się ku miłości] |
'zacząć coś jeść, nadgryźć, ugryźć, edere incipere, admordere': |
(o ludziach, de hominibus) 'począć się, zacząć żyć, concipi, oriri': |
'zacząć płakać, rozpłakać się, flere, coepisse': |
(o ziarnie w ziemi, de semine in terram demisso) 'zacząć kiełkować, germinascere': |
1. (o istotach żywych) 'zacząć iść, ruszyć w drogę, udać się, przemieścić się, przy czym często można dziś podstawić czasownik przedrostkowy przyjść, odejść itd., wyjątkowo niedokonany chodzić, incipere ire, proficisci, se conferre': a. bez określeń lub z określeniami wyrażonymi bez użycia form deklinacyjnych: |
(o istotach żywych) 'zacząć iść, ruszyć w drogę, udać się, przemieścić się, przy czym często można dziś podstawić czasownik przedrostkowy przyjść, odejść itd., wyjątkowo niedokonany chodzić, incipere ire, proficisci, se conferre': b. z określeniami wyrażonymi z użyciem form deklinacyjnych: aa. gen. do kogoś, czegoś: |
'zacząć, rozpocząć, incipere, coepisse': |
'osłabnąć, zacząć niszczeć, tabescere, debilitari': [o ciele ludzkim] |
z inf. 'zacząć (świadomie) jakąś czynność, coepisse, incipere': [jąć coś czynić] |
'zacząć się, rozpocząć się, nadejść, advenire, venire, incipere': |
'zacząć widzieć, odzyskać wzrok, sensum videndi recuperare': |
'zacząć mówić, odezwać się, vocem emittere, loqui, dicere': |
(o rzeczach i zjawiskach fizycznych) 'pojawić się, zacząć się, rozprzestrzenić się, apparere, initium capere, diffundi, extendi': |
'zacząć mówić, posługując się przypowieścią, parabolam incipere': |
'zacząć wykonywać posługi, ad officia praestanda accedere': |
począć się 'zacząć się rozwijać (zwłaszcza w łonie matki), concipi, in utero matris oriri': |
'wypuścić pędy, zacząć się rozwijać, gemmascere': |
'zacząć żyć na nowo, rozpocząć nowe życie, odżyć, renasci, reviviscere': |
(dopełnieniem nazwy czynności lub stanu) 'zacząć czynność lub znaleźć się w jakimś stanie, ulec cudzemu działaniu, inire, inchoare, alicuius actione affici': wnić w boj 'przystąpić do walki, proelium inire': |
'zacząć się naradzać, naradzić się, consilium inire, consiliari': |
'zacząć rozpaczać, wpaść w rozpacz, desperare, ad desperationem pervenire': |
wesprzeć się 'zacząć spór, wdać się w spór, controversiam inire': |
zacząć istnieć, exsistere, apparere': |
'zacząć płynąć, pociec, fluere': |
'zacząć, wszcząć, wywołać, auctorem, impulsorem alicuius rei esse': [boleści wrzodowe poruszyć] |
'zacząć krzyczeć, wznieść okrzyk, clamare coepisse, clamorem edere': |
'zacząć wylewać łzy, rozpłakać się, flere coepisse, effundi in lacrimas': |
(dopełnieniem nazwy czynności lub stanu) 'zacząć czynność lub zmienić swój stan społeczny a. psychiczny, ulec cudzemu działaniu, subire, inire': w boj wstępić 'przystąpić do walki, proelium inire': |
'zacząć rozpaczać, wpaść w rozpacz, desperare, ad desperationem pervenire': |
'zacząć się, wziąć początek, powstać, oriri, incipere, originem sumere': |
'zacząć się od czegoś, pochodzić od czegoś, initium sumere, incipere': |
'zacząć mówić głośno, krzyczeć, vocem elevare, clamare': |
'zacząć istnieć, pojawić się, oriri, prodire': |
(o wietrze, de vento) 'zerwać się, zacząć dmuchać, flare, spirare': |
(podmiotem rzecz, zjawisko fizyczne lub pojęcie abstrakcyjne, subiectum est res vel quod in natura fit, vel abstractum) 'wydobyć się skądś, wydostać się na zewnątrz, pojawić się, zacząć się, exire, egredi, prodire, oriri': |
'zacząć, wywołać zwadę z kimś, zaczepić kogoś, rixam excitare, aliquem lacessere': |
'zacząć mówić posługując się przypowieścią, parabolam incipere': |
'zacząć wykonywać posługi, ad officia praestanda accedere': |