artykuł hasłowy:  (wyjść) wyjć, wynić
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (54) 10. |
Definicja | (podmiotem rzecz, zjawisko fizyczne lub pojęcie abstrakcyjne, subiectum est res vel quod in natura fit, vel abstractum) 'wydobyć się skądś, wydostać się na zewnątrz, pojawić się, zacząć się, exire, egredi, prodire, oriri': |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Per odorem, vonø, qui de terra exalauit visla |
Przykład w transkrypcji | Per odorem, wonią, qui de terra exalauit wyszła |
Lokalizacja | Gn gl. 101a. |