Jednostki słownika
jednostki:
(1) 1. 'posiadać, być właścicielem czegoś, habere, possidere':; (3) ~ 'mieć do rozporządzenia, habere, quod praesto sit':; (5) 2. (o pozostawaniu w określonym stosunku rodzinnym lub społecznym) 'mieć (syna, pana itp.), habere (filium, dominum, similia)':; (11) 4.a. 4. imieć z dopełnieniem (bliższym, wyjątkowo dalszym) w postaci rzeczownika a. zestawienia wyrażającego jakąś czynność (lub jej rezultat): a. 'wykonywać daną czynność, actu quovis fungi, agere' (typ imieć chwałę 'chwalić, aliquem in laude habere, laudare'):; (15) b. 'podlegać danej czynności, doznawać, affici, pati' (typ imieć chwałę 'podlegać chwaleniu, laudem habere, laudari'): ; (17) 5. imieć z dopełnieniem (bliższym, wyjątkowo dalszym) w postaci rzeczownika a. zestawienia wyrażającego rezultat czynności prawnej: 'pozostawać z kimś lub do czegoś w określonym stosunku prawnym, mieć określone uprawnienia, zobowiązania, umowy, rem cum aliquo habere, ius, pactum habere':; (21) 6. 'trzymać, tenere':; (23) 7. imieć (za coś) 'uważać za coś, habere aliquem (vel aliquid) pro aliquo (pro aliqua re)':; (26) 8.a. 8. z inf. a. 'musieć, mieć obowiązek, debere, cogi, obstringi':; (27) ~ 'mieć obowiązek zaniechania czegoś':; (28) b. 'mieć zamiar, chcieć, velle, cupere, in animo habere':; (29) c. 'móc, posse':; (31) 9. imieć się 'zachowywać się, postępować, se gerere':;