artykuł hasłowy:  2. upaść
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (18) 12.a. |
Definicja | 12. 'spotkać się z niepowodzeniem w sądzie, in iudicio cadere': a. (o człowieku, de homine) 'przegrać sprawę, causam in iudicio perdere': |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Ma<ją> szyą <oba> zaraczycz woythowy, ysz ktory straczy albo vpadnye (qui tunc lapsus fuerit), ten ma drugyemv wszythka strawą zaplaczycz |
Przykład w transkrypcji | Ma<ją> się <oba> zaręczyć wojtowi, iż ktory straci albo upadnie (qui tunc lapsus fuerit), ten ma drugiemu wszytkę strawę zapłacić |
Lokalizacja | OrtOssol 93, 3, sim. OrtMac 128. |