artykuł hasłowy:  2. upaść
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (20) ~b. |
Definicja | (o dowodzie, o sprawie, de probatione, de causa) 'być odrzuconym przez sąd, przegranym, ab iudicibus reici, vinci': |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Kthoremv vpadnye ten ortel (qui tunc in causa lapsus fuerit), szlowye ktho straczy..., ten ma zaplaczycz thy pyenadze za ten ortel |
Przykład w transkrypcji | Ktoremu upadnie ten ortel (qui tunc in causa lapsus fuerit), słowie kto straci..., ten ma zapłacić ty pieniądze za ten ortel |
Lokalizacja | OrtOssol 60, 1, sim. OrtMac 77. |