artykuł hasłowy:  wierzyć
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (14) 2.a. |
Definicja | 2. 'mieć przekonanie o prawdziwości, autentyczności czegoś, o prawdziwości wypowiedzi, aliquid verum esse credere, fidem habere, alicui rei confidere': a. bez dopełnień w tekście polskim: |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Rzeczely vam kto: Ovocz Kristus tv, onocz Kristus ondzye, nye vyrzczye (nolite credere Mat 24, 23) |
Przykład w transkrypcji | Rzeczeli wam kto: «Owoć krystus tu, onoć krystus ondzie», nie wirzcie (nolite credere Mat 24, 23) |
Lokalizacja | Rozm 482, sim. ib. 483. |
Uwagi: Może niektóre przykłady należy czytać uwierzyć.