artykuł hasłowy:  (wyjść) wyjć, wynić
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | autosemantyczna |
Numer | (69) b. |
Definicja | (o ustawie, zarządzeniu, postanowieniu itp., de edicto, sententia sim.) 'zostać ustanowionym, wydanym, ogłoszonym, edi, edici, constitui': |
Gramatyka | czasownik lub forma czasownikowa |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Ysze v on czasz vyslo gest prykaszane bylo (SKJ V 252: wyschlo bylo) od tego tho czeszarza (exiit edictum a Caesare Augusto Luc 2, 1) |
Przykład w transkrypcji | Iże wonczas... wyszło jest przykazanie było (SKJ V 252: wyszło było) od tego to cesarza (exiit edictum a Caesare Augusto Luc 2, 1) |
Lokalizacja | Gn 175b, sim. ib. 177a. |