artykuł hasłowy:  milczenie
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
Numer | (9) 2.~ |
Jednostka nieciągła | wieczne milczenie mieć |
Definicja | zakazać upominania się o coś, pozbawić prawa wnoszenia skargi do sądu (w danej sprawie), alicui interdicere ius suum vindicare, adversarium in ius vocare': |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | tedy sądza Falcowy przysądzyl dawnoscz przyiącz a o dzedziną wieczne mylczenye myecz |
Przykład w transkrypcji | |
Lokalizacja | Sul 40. |