artykuł hasłowy:  milczenie
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
Numer | (11) 2.~ |
Jednostka nieciągła | przykazać wieczne milczenie |
Definicja | zakazać upominania się o coś, pozbawić prawa wnoszenia skargi do sądu (w danej sprawie), alicui interdicere ius suum vindicare, adversarium in ius vocare': |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Pyotr pytal Franczka, kako dawno gest, yako mv poszyczyl. Ktory rzekl: Trzy lyata. Tedy my Franczkowy przykazalysmy wieczne mylczenye dlya tego dlugego czassv (ipsi Francisco imposuimus silentium propter tanti temporis decursum, |
Przykład w transkrypcji | |
Lokalizacja | Sul 37. . |