artykuł hasłowy:  milczenie
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
Numer | (8) 2.~ |
Jednostka nieciągła | wkładać, włożyć (wieczne) milczenie |
Definicja | zakazać upominania się o coś, pozbawić prawa wnoszenia skargi do sądu (w danej sprawie), alicui interdicere ius suum vindicare, adversarium in ius vocare': |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Gdykoleby potem chczal nye stoyączy na rokv pyrwszym zdanye sądowe odnawyacz abo wzdzyracz, tedy gemv ma bycz vloszono wieczne mylczenye (cuilibet ... volenti eandem sententiam arguere... sit interdicta potestas) a rzecz sadem zdaną w swey moczy ma stacz |
Przykład w transkrypcji | |
Lokalizacja | Sul 28. |