| udać, udać się |
| 'pójść, udać się dokądś, aggredi, proficisci': |
| 'zmyślić coś, udać coś, tu: namalować, fingere, simulare, hoc loco: pingere': |
| dubium 'udać się, wyruszyć, proficisci (?)': |
| 'polecić komuś udać się dokądś, wysłać, posłać kogoś gdzieś, aliquem mittere, aliquo proficisci iubere': |
| rozjachać się 'udać się w różne strony, discedere': |
| 1. (o istotach żywych) 'zacząć iść, ruszyć w drogę, udać się, przemieścić się, przy czym często można dziś podstawić czasownik przedrostkowy przyjść, odejść itd., wyjątkowo niedokonany chodzić, incipere ire, proficisci, se conferre': a. bez określeń lub z określeniami wyrażonymi bez użycia form deklinacyjnych: |
| (o istotach żywych) 'zacząć iść, ruszyć w drogę, udać się, przemieścić się, przy czym często można dziś podstawić czasownik przedrostkowy przyjść, odejść itd., wyjątkowo niedokonany chodzić, incipere ire, proficisci, se conferre': b. z określeniami wyrażonymi z użyciem form deklinacyjnych: aa. gen. do kogoś, czegoś: |
| zdarzyć się 'udać się, poszczęścić się, procedere, provenire': |
| 'opuścić jakieś miejse, oddalić się skądś, odejść, też udać się dokądś, discedere, abscedere, abire': |
| 'polecić komuś udać się dokądś z jakoś sprawą, w celu wykonania czegoś, zwykle w złych zamiarach, wyprawić, wysłać, aliquem quopiam mittere, praecipue ad malum alteri inferendum': |
| przeciągnąć się 'udać się, se conferre': |
| 'udać, wymyślić, animo fingere, simulare': |
| 'udać się, poszczęścić się, osiągnąć powodzenie, prospere contingere, bene atque feliciter evenire': |
| zwieść się 'udać się, spełnić się, ziścić się, perfici, compleri': |
| 'udać się gdzieś biegiem, pobiec, currere in aliquem locum': |
| obrocić się 'podążyć dokądś, udać się dokądś, aliquo se vertere, se conferre, ire': |
| 'polecić komuś udać się w określonym celu, mandare alicui, ut aliquo proficiscatur': |
| 'pójść, wyruszyć, iść, udać się gdzieś, ire, proficisci': |
| ruszyć się 'udać się, wyruszyć, se conferre, proficisci': |
| rzec się 'udać, stworzyć pozory, simulare, fingere': |
| w(e)zbrać się 'pójść, pojechać dokądś, wybrać się, udać się, aliquo ire, proficisci, se conferre': |
| 'udać się dokądś konno, na wozie lub innym środkiem lokomocji, equo, vehiculo portari aliquo': |
| 'śpiesznie się gdzieś udać, pośpieszyć, propere aliquo se conferre': |
| 'udać, stworzyć pozory [jakiegoś działania], simulare, fingere': |
| 'udać, zmyślić [stworzyć pozory jakiegoś działania], simulare, fingere': |
| 'polecić komuś udać się dokąd, zwykle z jakąś sprawą, do wykonania czegoś, a. przekazać coś komuś za czyimś pośrednictwem, wyprawić, skierować, wysłać, przesłać, mandare alicui, ut aliquo alicuius rei causa proficiscatur, aliquid alicui per aliquem tradere, mittere': |
| 'polecać komuś udać się dokądś, zwykle z jakąś sprawą, do wykonania czegoś, albo przekazywać coś komuś za czyimś pośrednictwem, wyprawiać, wysyłać, przesyłać, mandare alicui, ut aliquo alicuius rei causa profiscatur, aliquid alicui per aliquem tradere, mittere': |
| 'przemieścić się, przesunąć się, udać się w jakimś kierunku, se movere, aliquo se conferre': |
| 'polecać komuś udać się dokądś, zwykle z jakąś sprawą, a. przekazywać coś komuś za czyimś pośrednictwem, wyprawiać, skierowywać, wysyłać, przesyłać, mandare alicui, ut aliquo alicuius rei causa proficiscatur, aliquid alicui per aliquem tradere, mittere': |
| 'udać się w podróż, iter arripere': |
| 'zmyślić, udać, animo fingere': |
| 'wyruszyć gdzieś konno lub wozem, jadąc, opuścić miejsce pobytu, miejscowość, udać się w jakimś kierunku, też odejść, oddalić się, equo vel curru exire, proficisci, abequitare': |
| 1. (podmiotem istota żywa, subiectum est animans) 'idąc, opuścić jakieś miejsce, pomieszczenie, krainę, dążąc w inne miejsce, też udać się gdzieś, exire, egredi, abire, abscedere': a. bez wskazania punktu wyjścia i obiektu docelowego w tekście polskim lub z określeniami wyrażonymi bez użycia form deklinacyjnych: |
| ułożyć się 'przybrać pozory, udać, simulare, fingere': |
| 'polecić komuś udać się dokądś, zwykle z jakąś sprawą w celu wykonania jakiegoś zadania, wyprawić kogoś, coś gdzieś posłać, aliquem mittere, aliquo proficisci iubere': |
| 'polecać komuś udać się dokądś, wyprawiać, wysyłać, aliquem aliquo mittere': |
| 'udać się do kogoś a. gdzieś dla uzyskania ratunku, pomocy, schronienia, zwrócić się o pomoc, schronić się, ad aliquem vel in aliquem locum se conferre auxilii petendi causa, fidei alicuius se committere, confugere': do czegoś: |
| udać się 'skierować się, in aliquem locum se conferre': |
| udać się 'popaść w coś, zostać opanowanym, ogarniętym przez coś, in aliquid incidere, aliqua re corripi': |
| udać się 'zająć się czymś gorliwie, oddać się czemuś, alicui rei studiose se dedere': |