artykuł hasłowy:  uchwacić, ufacić
Szczegóły:
Typ | Jednostka pochodzi ze Słownika staropolskiego |
---|---|
Rodzaj | nieciągła autosemantyczna |
Numer | (3) 1.~ |
Jednostka nieciągła | w uczynku (swoim) być uchwaconym |
Definicja | 'uwikłać się we własne złe czyny, ponieść skutki złych czynów, malis facinoribus a se commissis irretiri, poenam malorum facinorum dare': |
Semantyka | |
Przykład w transliteracji | Vznan będzye pan sądy czynyączy, w uczynku yego vchwaczon iest grzesznyk (in operibus manuum suarum comprehensus est peccator, Fl: polapon iest) |
Przykład w transkrypcji | Uznan będzie Pan sądy czyniący, w uczynku jego uchwacon jest grzesznik (in operibus manuum suarum comprehensus est peccator, Fl: połapion jest) |
Lokalizacja | Puł 9, 17. |