| pozwolić |
| 3. 'pozwolić, sinere, pati': a. dopełnieniem bezokolicznik: |
| 'zająć, zabrać, też nie pozwolić odejść, occupare, retinere': |
| 'zakazać, nie pozwolić, vetare, prohibere': |
| przenośnie 'stłumić, nie pozwolić na rozwój, comprimere, exstinguere': |
| 'nie pozwolić wyrosnąć, zagłuszyć, strangulare, prohibere (ne aliquid crescat)': |
| 'powstrzymać, nie pozwolić rozszerzyć się, compescere, continere': |
| 'nie pozwolić, zabronić, prohibere, vetare': |
| 'pozbawić swobody oddechu, tu przenośnie o nasieniu: nie pozwolić wyrosnąć, zagłuszyć, suffocare, hoc loco translate de semine': |
| (o drzewach, de arboribus) 'pozwolić rosnąć swobodnie, nie wycinać, nie pielęgnować, colere desinere': |
| 'nie pozwolić wyrosnąć, zagłuszyć, strangulare, prohibere (ne aliquid crescat)': |
| 'zachować przy sobie (przeważnie bezprawnie), przywłaszczyć sobie, nie pozwolić komuś skorzystać, detinere, occupare, praeter ius penes se retinere': |
| 'wstrzymać się od działania, pozwolić na coś, znieść coś, sustinere, perpeti': |
| 'pozwolić, zgodzić się, sinere, permittere': |
| 'zezwolić, pozwolić, dopuścić, concedere, permittere': |
| zjawić się 'pojawić się, ukazać się, pozwolić się zobaczyć, apparere, comparere': |
| 'pozwolić, dopuścić, sinere, admittere, permittere': |
| 'pozwolić odejść, odesłać, dimittere': |
| 'pozwolić, dopuścić, wyrazić zgodę, sinere, concedere, permittere': |
| 'pozwolić wejść, sinere aliquem intrare': |
| 'pozwolić odejść, puścić wolno, wypuścić, dimittere': |
| 'pozwolić przetrwać, zachować, servare, conservare': |
| 'zezwolić, dopuścić, nie przeszkodzić, zwłaszcza dać dostęp, pozwolić przyjść lub przystąpić, też przyjąć, pati, concedere, non impedire, aditum dare, venire vel appropinquare sinere, etiam accipere': |
| 'pozwolić odejść, aliquem abire sinere, dimittere': |
| 'pozwolić odejść, odesłać, sinere aliquem abire, dimittere': |
| 'pozwolić odejść z gospodarstwa kmiecego, sinere cmethonem e praedio abire': |
| 'wpuścić (coś lub kogoś), pozwolić wejść, wprowadzić, wpędzić, (aliquem, aliquid) immittere, admittere, recipere, compellere': |
| 'pozwolić coś uczynić, spowodować, że coś, jakaś czynność się dzieje, sinere aliquem aliquid facere, efficere, ut aliquid fiat': |
| 'pozwolić, permittere, sinere, concedere': |
| 'puścić, pozwolić odejść, dimittere, abire, sinere': |
| 'użyczyć schronienia, pozwolić tymczasowo zamieszkać, hospitium alicui praebere, hospitio excipere': |
| 'dopuścić, pozwolić, sinere, permittere': |
| 'pozwolić się zobaczyć, stać się widzialnym, se videndum praebere': |
| 'pozwolić być dalej w jakimś stanie, aliquem in aliqua condicione esse sinere, relinquere': |
| 'pozostawić kogoś przy czymś, komuś coś, nie pozbawić kogoś czegoś, pozwolić coś zatrzymać, aliquid alicui relinquere, aliquem aliqua re non privare': |
| 'zatrzymać kogoś, nie wypuścić, nie pozwolić odejść, aliquem tenere, exire aliquem non sinere': |
| (o łzach) 'wylać, pozwolić wyciec, effundere': |
| 'pozwolić odejść, odprawić, dimittere, abire permittere': |
| 'pozwolić odejść, odesłać, odprawić, dimittere, abire permittere': |
| 'pozwolić odejść z gospodarstwa kmiecego, cmethoni a fundo abire permittere': |
| 'pozwolić bydłu, owcom itp. czymś się nakarmić, pascere': |
| 'dać do zjedzenia, do pożarcia, pozwolić zjeść, aliquid alicui edendum dare, adere permittere': |
| 'pozwolić wejść, dać dostęp, umożliwić wejście, immittere, admittere, intromittere': |
| 'pozwolić, permittere, sinere' (?): |
| 'pozwolić, permittere, concedere': |
| 'pozwolić, nie przeszkodzić bydłu, owcom itp. zjeść (cudze) zboże na polu, ogołocić łąkę z trawy itp., wypaść, depascere, frumentum, herbam, in agro alieno pecoribus comedere sinere, pascendo absumere': |
| 'pozwolić kmieciowi opuścić gospodarstwo, praedium reliquendi potestatem cmethoni dare': |
| (o kmieciu, de cmethone) 'zatrzymać, nie pozwolić opuścić wsi, de vico discedentem detinere': |
| I posłał posły ku krolowi edomskiemu rzekąc: «Przepuść mię, ać przedę przez twą ziemię», jen nie chciał pozwolić ku jego prośbam (qui noluit acquiescere precibus eius) |
| I 'dać, dare': 1. dać, pozwolić zabrać coś z mienia własnego, przekazać kogoś, coś komuś na pewien czas lub na własność, powierzyć, podarować, też zwrócić kogoś, coś (nie swojego), oddać kogoś, coś komuś, odesłać, dare, tradere, edere, reddere, offerre': a. o rzeczach, de rebus: |
| 'wegnawszy bydło (owce, konie, świnie) na cudze pole, pozwolić mu zjeść z niego plony (użytki), depascere, agrum (pratum, silvam) alienum pecudibus (equis, suibus) suis pascendo absumere': |
| 'pozwolić odejść, pomóc odejść, emittere, abire sinere': |
| (o kmieciu, de cmethone) wypuścić wolno 'pozwolić odejść z gospodarstwa kmiecego, cmethoni a fundo abire permittere': |
| 'odciągnąć od toczącej się sprawy, odsunąć od udziału w procesie, pozwolić opuścić sąd, aliquem a causa apud iudicem peragenda abducere, de iudicio abire sinere': |
| 'pozwolić, sinere, permittere': |